حجم ارزش افزوده صنعتی ایران نسبت به دو رقیب

عنوان 20- در سال 2005 یعنی ابتدای اجرای سند چشم انداز، اختلاف وسعت بخش صنعت ایران با عربستان و ترکیه به ترتیب 6.6 و 44.7 میلیارد دلار بوده است و در سال 2022 یا 1401 این فاصله خواهد بود. به ترتیب 18.5 و 137. 4 میلیارد دلار. طی سه سال گذشته میزان تولید ارزش صنعتی در ایران بهبود یافته و وارد کانال 70 میلیارد دلاری شده است. اما در طول دو سال باقیمانده تا افق سند کیشمندوز یعنی سال 1404 بعید است که از نظر وسعت بخش صنعت و موقعیت در بین کشورهای منطقه سند کیشمندوز یا منطقه باشد.

کارشناسان دلیل این امر را فضای نامناسب کسب و کار و بی ثباتی متغیرهای کلان اقتصادی می دانند. مرکز پژوهش های مجلس با بررسی تطبیقی ​​رقابت پذیری صنعتی کشورها در چارچوب سند چشم انداز 20 ساله این کشور، بر اساس داده های گزارش 1401 یونیدو، نشان می دهد که رقابت پذیری صنعت تولید ایران صنعت ساختمان) از زمان اجرای سند چشم انداز در سال 1384 تا 1399 نسبت به وضعیت قبل بهبود یافته و پس از ترکیه، امارات متحده عربی، عربستان سعودی، قطر و بحرین در رتبه ششم قرار دارد. با توجه به تحقیقات انجام شده در این تحقیق، مهمترین دلیل این امر افزایش ارزش افزوده صنعتی در کشورهای ترکیه، امارات متحده عربی و عربستان سعودی در دهه اخیر و افزایش ارزش های زیرمجموعه است. -شاخص ها سرانه به دلیل رشد مطلوب و مقدار زیاد ارزش افزوده صنعت بزرگ نفت و گاز در مقایسه با جمعیت کم کشورهایی مانند امارات، قطر و بحرین.

همچنین بررسی و تحلیل داده‌های یونیدو در زمینه شاخص‌های ظرفیت تولید نشان می‌دهد که وضعیت ایجاد ارزش اضافی محصولات کارخانه و سرعت صادرات آن در مقایسه با کشورهای منطقه سند چندان رضایت‌بخش نیست. به این ترتیب حجم ارزش مازاد صنعتی ایران در دهه گذشته (1399-1390) در کانال 60 میلیارد دلار تقریبا ثابت بود، اما در سه سال اخیر با بهبود نسبی این عدد به کانال 70 میلیارد دلار رسید. البته برای تصور درست از وضعیت نرخ تولید ارزش افزوده در بخش صنعت ایران و اندازه و جایگاه این بخش در بین کشورهای آینده سند یا کشورهای منطقه؛ لازم به ذکر است که در دوره اجرای سند چشم انداز از سال 1384 تا 1401، بخش صنعت ایران از نظر وسعت و جایگاه پس از ترکیه و عربستان در رتبه سوم قرار داشت و در این جایگاه پایدار بود.

مهمترین دلیل این افزایش ارزش مازاد صنعتی در کشورهای ترکیه، امارات و عربستان سعودی در دهه اخیر نیز در رتبه بندی کشورهایی مانند امارات متحده عربی، قطر و بحرین مورد توجه قرار گرفته است. به دلیل افزایش مقادیر زیرشاخص های سرانه به دلیل رشد مطلوب و مقدار زیاد ارزش. انتظار می رود در سال های باقی مانده از سند چشم انداز 20 ساله در سال 1404، با توسعه جدی در عرصه سیاست به ویژه سیاست صنعتی، سطح رقابت پذیری صنعتی این صنعت به عنوان بخش پیشرو و مولد در میان بخش های مختلف کشور افزایش یابد. اقتصاد ایران مورد انتظار است. از نظر شاخص های تاثیر جهانی، با توجه به بهبود ساختار صادرات کشور در دو دهه اخیر و تمایل به افزایش سهم صادرات صنعتی از کل صادرات غیرنفتی کشور، تولید شرکت های ایرانی از وضعیت نسبتاً بهتری برخوردار است. در مقایسه با این کشور به کشورهای حوزه هند.

بخش تولید صنعتی ایران از نظر شاخص های تعمیق و ارتقای فناوری و تولید محصولات فناورانه در مقایسه با کشورهای حوزه هند جایگاه مناسبی دارد و بر اساس اطلاعات موجود در حال حاضر در جایگاه دوم قرار دارد. در منطقه بعد از قطر

در حال حاضر حدود 45 درصد ارزش مازاد صنعتی ایران را محصولات صنایع متوسط ​​و فناوری های بالا تشکیل می دهد و این سهم در دو دهه اخیر در محدوده 40 تا 45 درصد بوده است. نمونه‌هایی از محصولات با فناوری متوسط ​​(MT) را می‌توان عمدتاً در صنایع خودروسازی و متالورژی و محصولات با فناوری پیشرفته (HT) را عمدتاً در صنایع الکترونیک و داروسازی کشور یافت. در این شاخص، سهم صنعت از کل تولید داخلی و سهم صادرات صنعتی از کل حجم صادرات کشور، علیرغم پیشرفت در سال های اخیر، اما در مقایسه نسبی با ایالت های آینده سند نشان داده نشده است. . توسعه مناسب و جایگاه ایران در میان این کشورها عمدتاً پایین است.

مقایسه سازگاری رقابت پذیری صنعت

بررسی امتیازات رقابت پذیری صنعتی کشورهای حوزه هند در سال های 2005 و 2020 نشان می دهد که ترکیه، امارات متحده عربی و عربستان سعودی بالاترین امتیاز را دارند. نرخ رقابت پذیری صنعتی ایران در سال 2020 نسبت به سال شروع سند چشم انداز (1384) بهتر و از 0.03 به 0.05 افزایش یافته است و جایگاه ایران در بین کشورهای مورد بررسی از رتبه نهم به ششم رسیده است. وضعیت شاخص های رقابت پذیری صنعتی ایران در سال 2020 نسبت به سال 2005 بهبود یافته است و از جایگاه 73 در بین کشورهای مورد بررسی یونیدو (154 کشور جهان) به رتبه 55 و از رتبه نهم به 73 در بین کشورهای جهان رسیده است. قانون چشم انداز بالا رفت سطح 6. پیدا شد. کشورهای ترکیه، امارات متحده عربی، عربستان سعودی، قطر و بحرین در سال 2020 بالاتر از ایران بودند. به عبارت دیگر، بخش صنعت از نظر رقابت پذیری صنعتی رتبه ششم را در میان کشورهای آینده سند دارد.

زیرشاخص های شاخص های رقابت صنعتی

یونیدو در گزارش سالانه خود توان رقابت صنعتی کشورها را از طریق 8 زیرشاخص اندازه گیری و ارزیابی می کند. شاخص ظرفیت تولید و صادرات بخش کارخانه که از دو شاخص تشکیل شده است: شاخص ارزش اضافی تولید سرانه بنگاه است که نسبت ارزش مازاد صنعتی (با قیمت های مقاومتی) به یک نفر که نشان دهنده سطح صنعتی شدن کشور است. همچنین این شاخص شامل شاخص سرانه صادرات بنگاه ها است که نسبت ارزش صادرات صنعتی به ازای هر نفر (ظرفیت صادرات صنعتی) را نشان می دهد که نشان دهنده توان فنی کشور در تولید کالاهای رقابتی با تغییرات تکنولوژیک است. شاخص تأثیر جهانی نیز از دو شاخص تشکیل شده است: تأثیر کشور بر ارزش اضافی صنعت جهانی که سهم این یا آن کشور را در ارزش اضافی صنعت جهانی نشان می دهد که شاخص های نسبی این یا آن را نشان می دهد. آن کشور و آن تاثیر بر صنعت جهانی

همچنین تأثیر کشور بر ارزش صادرات صنعتی جهان که سهم این یا آن کشور از ارزش صادرات جهانی را نشان می دهد، وضعیت نسبی رقابت پذیری کشور را نسبت به سایر کشورها در بازارهای بین المللی نشان می دهد. همچنین شاخص های تعمیق و بهبود فناوری شامل 4 زیرشاخص می باشد که سهم محصولات صنایع متوسط ​​و فناوری پیشرفته از کل ارزش افزوده صنعت را شامل می شود که شامل سهم ارزش افزوده صنایع با فناوری متوسط ​​و بالا می باشد. . میانگین فناوری در کل ارزش افزوده صنعت کشور که نشان از پیچیدگی فناوری در صنعت کشور دارد.

همچنین این شاخص به بررسی سهم ارزش افزوده صنعت از کل تولید داخلی می پردازد که سهم ارزش افزوده صنعت در اقتصاد یا اندازه بخش صنعت را در بین بخش های مختلف اقتصاد نشان می دهد. همچنین این شاخص شامل زیرشاخصی از سهم کالاهای با فناوری متوسط ​​و بالا در صادرات صنعتی است که نشان دهنده محتوای فناوری و پیچیدگی صادرات است. قسمت چهارم این شاخص به بررسی سهم صادرات صنعتی از حجم کل صادرات می پردازد که نسبت تولید صنعتی به فعالیت صادراتی را نشان می دهد. لازم به ذکر است که روش تحقیق در این تحقیق اسنادی-آماری بوده و جامعه آماری شامل 24 کشور در چارچوب سند چشم انداز 20 ساله کشور می باشد و مبنای آماری بر اساس داده های موجود دوره زمانی 1401-1384 می باشد. آمار یونیدو به صورت کتابخانه ای جمع آوری شده و امکان مقایسه تطبیقی ​​با ترسیم نمودار فراهم شده است.